Поэтический перевод "Ostatnia kolacja w Boze Narodzenie" В.Валевского

Ostatnia kolacja w Boze Narodzenie (Валентин Валевский)

Znow widze postac twa,
Sylwetke twa i plecy.
W tym milosc z nowa gra
I Narodzenia swiecy.

Nie patrzec mi w ten czas,
Nie ukryc pod wrazeniem,
Ze jest juz pewien z nas
Po raz ostatni... mgnieniem...

Porzucisz mnie bez slow,
Lecz bedzie dzien milosci...
Uwierze w klamstwo znow –
W kolacje wzajemnosci.

To bedzie raj wsrod roz,
A potem, klniac swietego,
To na nic zgnieciesz juz
I pojdziesz do innego.

Ostatni huk i szmer
Sztucznego zlego ognia
Utrwali w sobie skwer,
Co widac z mego okna.
_______________________________________

Перевод

Последний ужин в Рождество

Вновь вижу образ твой,
твой силуэт и плечи.
Любовь и Рождество,
игра двоих и свечи.

Не отвести мне глаз
от гибнущего рая,
и в нём один из нас
в последний раз сияет...

Пока не надо слов -
пусть день пройдёт с любовью,
и ужин наш готов
под нашей общей кровлей.

Последний райский день
забвения святого -
на больше из когтей
не вырву у другого.

И ночью шум и треск
больших огней далёких,
не созданных согреть,
увижу одиноким...

Рубрика: